środa, 7 lipca 2010

Mężczyzna i chłopiec


"Narrator, Harry Silver, ma doskonałą pracę w telewizji, piękną, kochającą żonę i wspaniałego syna. Przeświadczony iż w dniu trzydziestych urodzin bezpowrotnie skończy się jego młodość, decyduje się na nierozważny krok - seks z koleżanką z pracy. I traci wszystko. Wyrzucony z pracy, opuszczony przez Ginę, która nie umie wybaczyć mu zdrady i jest zdecydowana realizować własne ambicje zawodowe, musi sam zająć się czteroletnim Patem. Stopniowo dojrzewa do roli ojca, odkrywając iż dopiero sprawdziwszy się w niej, staje się w pełni mężczyzną. Pomaga mu to naprawić stosunki z własnym tatą - bohaterem wojennym, człowiekiem twardym, prostolinijnym, przy tym wielkiego serca."

Ta książka Parsonsa podobno porównywana jest do "Dziennika Bridget Jones", tyle, że akurat tu prezentowany jest męski punkt widzenia. Myślę, że nie jest to najlepsze porównanie, choć podobieństwo z "Dziennikiem" dostrzegam w ironicznych komentarzach narratora.
Harry nie do końca może się odnaleźć w swoim własnym życiu. jest romantykiem, marzy o idealnej miłości, zbyt idealnej- co uświadamamia mu Gina i Cyd- kobiety które były lub są bardzo ważną częścią jego życia. Cztero miesięczne samotne wychowywanie kilkuletniego synka, przewraca jego świat do góry nogami, ale jednocześnie pozwala zrozumieć, co tak na prawdę jest najważniejsze w życiu. Harry bez ogródek mówi o tym jak czuje sie samotny ojciec. Nie jest to bynajmniej uczucie takie, jakie towarzyszy samotnej matce. Samotna matka wzbudza szacunek, być moze podziw. Samotny ojciec- pogardę. Ojcowską miłość Harry'ego poznajemy na codzień, kiedy próbuje zastapic Pat'owi oboje rodziców. Jest to opowieść o zmaganiach się z codziennością, o momentach lepszych i gorszych, o tym jak wiele omija matkę która zostawia synka pod opieką współmałżonka, sama spełniając ambicje zawodowe. Relacja ojciec- syn jest tu kluczowa. Obserwujemy to nie tylko na przykładzie Harr'ego i jego kilkuleteniego dziecka. Harry czerpie z doświadczenia z wychowania jakie zapewnił mu jego własny ojciec.
Momentami przejmująca, a momentami drażniąca książka. Mimo to polecam, choćby dla wyrobienia sobie własnej opinii.

moja ocena: 4.5/6

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz